چند تاریخچه ایرانی
تاریخ تمبر در ایران
پیش گفتار
منبع اینترنت، این مقاله ادامه دارد.
اولین تمبر ایران
اولین تمبر رسمی ایران، تمبر باقری است، که در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، ۱۲۴۷ خورشیدی برابر با ۱۸۶۸ میلادی، منتشر شد. نقش این تمبر شیر و خورشید نشان رسمی دولت وقت ایران را داشت، که درون دایره ای قرار گرفته، و در چهار گوشه آن بهای هر تمبر به فارسی درج گردیده بود.
در زمان سلسله هخامنشیان، چابک سوارانی تربیت شده بودند، که نوشته های دولتی را به سرتاسر کشور می رساندند. این چابک سواران از ایستگاهی به ایستگاه دیگر می تاختند، در هر یک از این چاپار خانه ها، در صورت لزوم اسب و سوار تعویض می شدند. نوشتهٔ مشهوری از داریوش پزرگ به جا مانده است، که در سردر اداره پست شهر نیویورک نیز نوشته شده است: نه برف و باران و نه تاریکی شب، نمیتواند پیک های تندرو را از حرکت باز دارند.
دوره بندی ــ تمبر های ایران به چهار دورهٔ زمانی بخش می شوند:
دوره اول: از سال ۱۲۴۷ دوره قاجار، از ناصرالدین شاه تا احمد شاه. دوره دوم: از سال ۱۳۰۴ پهلوی اول، رضا شاه. دوره سوم: از سال ۱۳۲۰، پهلوی دوم، محمدرضا شاه. دوره چهارم: از سال ۱۳۵۸، جمهوری اسلامی ایران.
عضویت در اتحادیه جهانی پست ــ ایران در تاریخ یکم سپتامبر سال ۱۸۷۷ میلادی، برابر ۱۲۵۶ خورشیدی، پس از تاسیس اتحادیه پست جهانی، به عضویت آن در آمد. مرکز این اتحادیه که در سال ۱۸۷۵ میلادی ایجاد شده بود، شهر برن سوئیس است.
*
عکس نخستین تمبر ایران، عکس شماره . در سال ۱۸۶۵ میلادی برابر ۱۲۴۴ خورشیدی، ناصرالدین شاه قاجار پس از بازگشت از اروپا، جمعی را برای ساخت و طراحی تمبر به فرانسه اعزام کرد، تا با وزارت پست و تلگراف فرانسه مذاکره کنند. نخست کلیشه هایی توسط شخصی به نام ریستر، برای ساخت تمبر تهیه شد، و حتی نمونه هایی نیز به چاپ رسید. سپس آلبرت بار نمونه دیگری تهیه کرد، که آن را برای تایید به ایران آورد، این طرح او تصویب شد، و نمونه هایی از آن تمبر در چهار رنگ بنفش، سبز، آبی و قرمز به ترتیب به بهای ۱، ۲، ۴ و ۸ شاهی چاپ شدند. طرح این تمبرها نشان رسمی دولت ایران می باشد، که همان شیر و شمشیر و خورشیدی درون دایره ای است، و گرداگرد آن با زنجیره ای با ۸۶ دانه مروارید پوشیده شده است. قیمت هر تمبر با حروف فارسی در چهار دایره کوچک در چهار گوشه آن نوشته شده است. این نخستین مجموعه از تمبر های ناصرالدین شاهی است.
ادامه تولید تمبر ــ پس از ناصرالدین شاه انتشار تمبر در دوره قاجار پس از ناصرالدین شاه با چاپ مظفرالدین شاه، محمد علی شاه و احمد شاه نیز ادامه یافت.
پهلوی اول ــ تمبر های دوران رضاشاه از تاریخ ۱۳۰۴ تا ۱۳۱۸ منتشر گردیده اند.
پهلوی دوم ــ تمبر های دوران محمدرضا پهلوی از سال ۱۳۱۸ تا ۱۳۵۷، شامل ۴۳۱ سری یادگاری و ۳۰ سری پستی منتشر گردیده است. تمبر های مهم این دوران می توان به تمبر بیاد مساعی ایران در راه پیروزی جنگ جهانی دوم، تولد محمدرضا پهلوی، اتحادیه جهانی پست، نجات آذربایجان، سری هوایی قم، جنگل بانی هندوستان، شیلات، پهلوانی، بیمارستان نمازی، لباس محلی نام برد.
تاریخ خشکبار در ایران
پیش گفتار
بمنظور تاریخچه خشکبار در ایران به جستجوها رفتم، و هیچ نیافتم، بهمین جهت فعلاً این مقاله را می نویسم، و بزودی ادامه می دهم و باز نویسی می کنم، منبع وبلاگ و اطلاعات شخصی و اینترنت.
ژاپن ایران تولید کننده تخمه
ژاپن یا جابان روستایی غرب روستای کرمانجنشین سربندان از توابع بخش مرکزی دهستان ابرشیوه شهرستان دماوند در استان تهران ایران است. این روستا در زمان قدیم منطقه سکونت کردهای تبعیدی یا کرد کرمانج و هخامنشیان بوده است. مردم جابان در حال حاضر به زبان شیرین کرد فارسی یا کرمانج صحبت می کنند.
جمعیت ــ این روستا در دهستان ابرشیوه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۵۴۰ نفر (۷۵۷خانوار) بوده است. روستای جابان در غرب روستای کرمانجنشین سربندان دماوند واقع شده و مردم آن به زبان کردی کرمانجی صحبت می کنند. نسل آنها به کرمانج های قوچان قدیم بر می گردد، که در زمان کریم خان زند از چناران در استان خراسان رضوی به این منطقه مهاجرت كردند.
ریشه یابی ژاپن ــ ژا = ژان = دارای جان، مانند ژاندارم = نگهدارنده جان. ژ از ابتدای ژن = زن آمده است، که ژن تولید کننده است، و جان می سازد، ژنراتور = تولید کننده، جهت اطلاع بیشتر به ستون کناری وبلاگ گفتمان تاریخ بروید، یا معنی نام شهرها و روستاهای ایران را بخوانید، که توضیح بیشتر دارد.
ژاپن یا Japan = ژا + پان = نگهبان یا نگهدار، ژاپان یا ژاپن = نگهبان جان، معبد الهه نگهبان ژان یا جان.
امروز به غلط و اشتباه ژاپان یا ژاپن ایرانی را با نام جابان می گویند، در هزاره سوم و چهارم خورشیدی ایرانی، فلات مرکزی ایران تا ارتفاع 1350 متر زیر دریاچه بزرگ قرار داشت، و مردم برای رفت و آمد از قایق استفاده می کردند، و بنادری بنام سربندر و یا سربند، و کرج (کر = کرانه + رج = رگ = اسکله های کنار هم) استفاده می کردند. در همین دوره مردمانی از ژاپان ایران به شرق کوچ کردند، و بعلت آشنا بودن به کشتی و قایق به جزایر ژاپن رفتند، و نام خود را بر آن سرزمین گذاشتند، منجمله بدلیل شباهت کوه فوجی یاما با کوه دماوند. همانگونه که مردم سین یا چین ایران به سرزمین چین، و هند ایران به هند رفتند، و غیره، و نام خود را به آن سرزمین ها گذاشتند، جهت اطلاع بیشتر به جغرافیای تاریخی ایران بروید.
بسیاری از قلل ارتفاعات البرز مرکزی، که از آب بیرون بود، تحت نفوذ ژاپن ایران قرار داشت، و بعد از پائین رفتن آب، و در هزاره های چهارم و پنجم خورشیدی ایرانی، با گرم شدن هوا این مناطق برای زندگی و رشد جمعیت بسیار مناسب بود، و ژاپن یکی از تولید کنندگان خشکبار در ایران گردید، منجمله گردو و تخمه هندوانه، که به تخمه ژاپنی در تاریخ ایران معروف شد.
در سال 1356 در ایران گردی های خودم، به روستای ژاپن رفتم، برای یافتن مسیر به ترمینال یا گاراژ می بوس های این روستا در تهران رفتم، در ایستگاه و پشت مینی بوس ها نوشته شده بودند، تهران به ژاپن، که در آن زمان برایم جالب بود. تابستان آن سال در روستای خوش آب و هوا ژاپن، کلی هندوانه رایگان خوردم، زیرا هندوانه تخمی را فقط بمنظور تولید تخم می کاشتند.
...ادامه دارد و باز نویسی می شود...
سبز= جنگل های شمال ایران، سفید= آسمان شفاف مرکز ایران، قرمز= سرخی فجر خلیج فارس
توجه: اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: وبلاگ انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
جنبش برداشت دروغها از تاریخ ایران: حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ، حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ، و مقالات مهم مانند، سنت گریزی و دانایی قرن 21، و دروغ های تاریخ و حمله های عرب، مغول، تاتار، و گفتمان تاریخ، و جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ:
http://ravid.ir و http://arq.ir